Asfar

rüzgâr kulağımla konuşur ben aradan çekilirim. ve yağmur sırf dünya seninle anlaşabilsin diye iner kendine, çıkar kendine, kaçar kendinden. yağmur ve sen kalasın diye sıyrılır dünya aranızdan sen bana aldırma kaç kez unutuldum, kaç kez göz ardı edildim, kaç kez sırtlarını gördüm insanların kaç kez bir sırtlana evrildi bu ellerim sadece kendini parçalamaya sadece kendi olmaya sadece parçalanmışlığından olmaya kalbi pille çalışan bir sayaca döndüm