Yürüyen Zamanı Durduramadım

Yürüyen zamanı durduramadım Hayat sürdürmeye girdim yollara Meydan okudum ben nice yıllara Bir ekmeğe köle düştüm kullara Eridi bedenim donduramadım Kurulan sisteme verilmiş biçim Baktıkça düzene yanıyor içim Boş hayal kurmadan yaşamak için Denedim kendimi kandıramadım Can ortağım gibi kapımda durdu Gençliğimi benden aldı götürdü Terk ettirdi yokluk vatanı yurdu Bülbülü gülüne konduramadım Yaşam için iskeleye yanaştım Hayat vapuruna bindim dolaştım Ömrümün sonuna erken ulaştım Yürüyen zamanı durduramadım