Yar Gözüyle Baksaydın

Bir dokunsam yeterdi alevlenen tenineKül olmaya razıydım, ateşinde yaksaydınDestanlar yazacaktım gerdanında benineKul olmaya razıydım, yâr gözüyle baksaydınBağlanmıştım sımsıkı ruhen de bedenen deÇıkıp gittin bir anda yalnız kaldım evrendeSensiz olamıyorum sahi ne varsa sendeYa elimden tutsaydın ya hepten bıraksaydınKirpiğimle çizmiştim ufuklara resminiBen ruhunu sevmiştim zannetme ki cisminiOnlarca kez denedim, silemedim isminiYa sarsaydın sımsıkı ya gönlümden çıksaydınYazdığım hatıralar kaybolan ayım, yılımBu fasıl da bitecek gördüğün son fasılımDün nasıldım bilirsin bugün ise nasılımİş işten geçmez idi önceden ayıksaydınSen nasılsın de hele, güneş yüzün soldu mu? Sevdin mi başkasını oğlun, kızın oldu mu? Senin de yalnızlıktan yaş gözüne doldu mu? Seviyorum deyip de tabuları yıksaydınZamana sor söylesin zaman gerçek şahitmişMecnunlar gider iken aşkını gömmüş, gitmişBir gün sana da derler: Ey Hadi çilen bitmişEcelden önce gelip boğazımı sıksaydın