Gönül Kanatlarımın Kalemi

Meğer gönlüm bir kuş, tenim kafes, kalemimse kuşun kanatlarıymış… Ne zaman kalem yazsa, kuş kanat çırpar, kafesi aşarmış… Gönlümün kanatlarından dökülenler, kaleme mürekkep olup, kâğıda düşermiş… Gönül kanatlarımın kalemi aşka geldiyse eğer, güneş vecde, gece şevke gelirmiş… Gönlüm berrak Kanatlarım parlak Kalemim çağlayan bir ırmak Ne güzel şey yazmak Anlamak Anlatmak Coşkun sular gibi çağlamak Paylaştıkça güzel yaşamak…