En Uzun Gün En Uzun Geceyi Ararken

Ey düş, ey uyku, ey izsürüş geceye emanet o asi beden Bilir misin ben kimim? Kim bilir bu hangi geceydi Yüzlerce yaşamı ahşaptan bir sap ölümle değişti Ey sezgi, yarat yine, kavrulmuş tozları savur Uçmak bir sihir, uçmak yokluğa meyilken Yanılgı yalnız zembereğin durmasında Zaman değişmedi, geçip gitti sanma. Ben bilmek istemem artık kimim Unutmak, unutmak ve yanmak Yaktığımca yanmak derdim. Bir sır vermeli bugünden Ve bırakıp gitme isteği Hâlâ okunaklı kalan Tek tük şiirden.