Bahab

Anlattım Annem ağladı -Annem ki en mahzunuydu evin Giysiler dikerdi hep acıya sessizlikten- Sonra usulca bahçeye çıktım Elimde bir şişe votkayla Çiçek açmış ayva ağacının altına oturup Dağlarına baktım çocukluğumun Geç bir vakit yıldızlara karşı Döşeğime uzandım Ve kendimden başka herkesi bağışladım